Kelimelerimizin bir duygu değeri vardır. Bu duygu değerini kelimenin kavram alanı ve çağırışım alanı belirler.
Aynı şeyi, özünü bozmadan başka türlü anlatmanın dilimizdeki örneği çok yaygındır.
Atasözlerimiz bu konuda bize çok şey söyler.Atasözleri, sözü uzatmaz. Günlük dili süsler, ifadeye canlılık verir.
Bir şey, başka başka kelimelerle ancak bizim dilimizde bu kadar güzel anlatılır.İşte örnek:
Aşağıdaki esas fikri, değişik atasözlerimiz nasıl anlatıyor, bakalım şöyle bir:
'İnsanların kötüleri olabileceği gibi iyileri de vardır. Önemli olan, iyileri seçmektir. Uygunsuz arkadaş, insanı doğru yoldan saptırır; kötülüğe sürükler. Kişinin tercihini dil seviyesi, kültürü ve başka psikolojik sebepler de etkileyebilir. Arkadaş seçiminde çok dikkatli olunmalıdır. Örnek kişilerle arkadaşlık kuranlar, sevilip sayılırken kötülerle arkadaş olanlar çok şey kaybeder. Kişi, arkadaşının görüş düşünce ve davranışından etkilenir. Kötülerle arkadaşlık yapan, onlara ayak uydurur ve aynı onlar gibi davranmaya başlar. Her zaman bir arada bulunup arkadaşlık edenler, birbirine huy aşılar.'
….
