‘’Demokrasilerde Çareler Tükenmez’’ cümlesini günlük hayatta son derece yaygın olarak kullanıyoruz malumunuz. Özü itibariyle Süleyman Demirel’in Türkiye’ye kazandırdığı birçok özdeyişten biri olan bu cümle toplum tarafından içselleştirilmiş ve bir atasözü mahiyetinde kullanılır olmuş zaman içerisinde. Bu sözün bu kadar oturmuş olmasını Türk toplumunda demokrasinin kültürel bazda kabul edilmiş ve içselleştirilmiş olmasına da bağlayabiliriz. Tabii demokrasinin toplumda tam olarak oturmamış olduğunu da unutmamak lazım. Nitekim bu sözün zaman zaman yolsuzlukları örtmek ve çeşitli usulsüzlükleri sevimli göstermek için kullanılması da bu durumu ispatlıyor. Bu hafta bu söze özel bir atıf yapmak istedim. Çünkü 6’lı masa iktidara geldiği zaman nasıl bir yönetim olacak, olası krizler nasıl çözüme bağlanacak, yetki dağılımı nasıl olacak gibi önemli sorunları düşünürken aklıma birdenbire bu meşhur söz geldi.
 Evet, nasıl olsa demokrasilerde çareler tükenmez, bir şekilde aşarız karşımıza çıkacak sorunları. Ama dikkat edin, çarelerin tükenmediği yönetim biçimi demokrasidir. Eğer demokrasi varsa çare vardır. Çünkü demokrasi karşılıklı uzlaşı demektir. Fikirlerin açık ve serbestçe tartışılması, bu tartışma sonucunda tüm fikirlerin ortaya dökülmesi ve en doğrusunun seçilmesidir. İşlerin uzmanlara verilmesi ve bu uzmanların denetlenmesidir. Ortak akıldır, istişaredir. Derdi olanın derdini anlatması ve beraberce çözüm bulunmasıdır. Haddini aşana birlikte dur demektir demokrasi. İşte bu yüzden eğer demokrasimiz varsa her soruna da çare bulacağımıza eminim. Ama demokrasi varsa… Çareden, çözümden bahsediyorsak eğer, öncelikle ve mutlaka bir demokrasimiz olmalı. Bugünkü sorunların temelinde hep adalet ve demokrasiye verilen zararlar yatıyor. Neden çözülemiyor ekonomik sorunlar, neden herkes mumla adalet arıyor? Çünkü demokrasimiz şu an için iyi çalışmıyor. Türkiye’nin mevcut ve gelecekte ortaya çıkacak sorunlarını çözmek için öncelikle demokrasinin tekrar canlanması gerekiyor.  Demokrasiyi yeniden kurabilirsek emin olun bugünkü sorunların çözümü çok kolay olacaktır. Aynı zamanda beraberce yönetmek de zannedildiği gibi zor olmayacaktır eğer tam anlamıyla demokratik bir ortam kurulabilirse.
Peki demokratik sistemi yeniden kurmak ve işletmek için öncelikle ne yapmamız gerekiyor? Tabii ki seçimi kazanmamız gerekiyor. Bu seçim Türkiye tarihinin şu ana kadarki en önemli seçimi. Eğer bu seçimi kaybedersek yoğun bakımda yaşam savaşı veren demokrasinin fişi çekilecek ve muhtemelen Türkiye kalıcı olarak otokrasiye geçecek. Herkes bunun farkında mı? Bu seçim şakaya gelmez. Önümüzdeki tek ve en önemli hedef bu seçimi bir şekilde kazanmak. Kazandıktan sonra ortaya çıkacak sorunları demokrasi çerçevesinde bir şekilde çözeriz. Ama kazanamazsak Türkiye’deki tüm güzel şeylerin sonu gelebilir.
 Tüm bu sebeplerden dolayı seçimi kazanabilmek için aday belirlerken çok ama çok dikkatli olunmalı. Kimse kişisel hırslarına yenilmemeli. Bazı soru işaretleri olsa bile, sandıkta en çok oyu alabilecek, halk arasında en çok sevilen ve mitinglerde Erdoğan’ın yüksek performansının üzerine çıkarak meydanları coşturabilecek, halka umut olacak birisi aday olmalı. Eğer halkın karşısına bu profilde bir aday çıkartmazsak emin olun seçim zora girer ve eğer seçimi kaybedersek başka bir şansımız kalmayacağını da unutmayın.  Bu sebeple cumhuriyetin ölüm kalım mücadelesi olan bu seçimlerde aday belirlerken kimsenin kendi egolarını öne çıkartma lüksü yok. Herkes önce ülkeyi düşünmek ve kazanma potansiyeli en yüksek kişiyi aday göstermek durumunda. Artık hataya yer yok. Altılı masanın bu olgunlukta düşüneceğini ve karşımıza en uygun adayı çıkartacağına inanıyorum…
Unutmayın, demokrasilerde çareler tükenmez…

Kitap Tavsiyesi: Siyasal Kavramı (Carl Schmitt)

Haftanın Sözü: ‘’Türkiye nasıl bir ülke oldu diye soran olursa; Ateistler, kul hakkı yemenin haram olduğunu Müslümanlara anlatmaya çalışıyor dersiniz.’’ (Lütfü Türkkan)