Sağlık Bakanı Fahrettin Koca'nın en riskli iller arasında Eskişehir'i göstermesi üzerine aklımıza tekrar Covit-19 geldi. böyle diyorum çünkü günlük hayatın akışına ve insanların birbirleri ile temaslarına bakarsak pandemi içinde olduğumuz resmen unutulmuştu. Oysa konu oldukça ciddi. Maske, mesafe ve temizlik temel ilkelerini aklımızdan çıkarmadan hareket etmek gerekiyor ki bu durum Eskişehir için çok daha elzem bir durumdur.
Neden olduğunu açıklayayım:
23 Mart 2020 tarihinde yazdığım 'Eskişehir Demografik Açıdan Risk Grubunda' yazımda belirttiğim üzere Eskişehir nüfusunun %11,4'ü 65 yaş ve üzeri nüfustur. Türkiye ortalamasında ise bu oran %9'dur. Eskişehir'de 2019'da 65 ve üzeri nüfus 101 bin 727'ye ulaşmıştır. 65 yaş üzeri nüfusun oranı açısından baktığımızda Eskişehir'in ciddi bir risk altında olduğu demografik açıdan ortaya çıkmaktadır.
Konunun bir de mekansal boyutu vardır. Bilindiği ya da bazılarının hiç bilmediği üzere Eskişehir nüfusu kent merkezinde yoğunlaşmıştır. TÜİK verilerine göre Eskişehir nüfusu 887 bin 475 olarak açıklanmıştır. Ancak bu nüfusun %88,3'ü kent merkezinde yaşamaktadır. Yani Odunpazarı ve Tepebaşı ilçeleri nüfusu 783 bin 611'dir. Dolayısıyla Eskişehir kent nüfusu oldukça kalabalıktır.
Her ne kadar istatistiklerde Eskişehir'de km2 başına düşen kişi sayısı 64 kişi olarak hesaplansa da bu toplam nüfusun toplam yüz ölçüme oranlanmasıyla elde edildiği için gerçeği yansıtmaz. Gerçek şudur ki Eskişehir'de nüfusun %88'i Eskişehir toplam yüz ölçümünün sadece %12'sinde yaşamaktadır. Yani nüfus yoğunluğu sadece belli bir bölgeye sıkışmıştır.
Büyükşehir Belediyesinin yayınladığı 'Eskişehir İstatistikleri-2017' çalışmasında (ilgili çalışmaya bu adresten ulaşılabilir http://www.eskisehir.bel.tr/dosyalar/istatisliklerle_eskisehir/2017.pdf ) Odunpazarı ilçesinin alanı 717 km2, Tepebaşı ilçesinin alanı ise 943 km2, Eskişehir kent merkezi alanı ise bin 660 km2 olarak paylaşılmıştır.
Buna göre