Cihanda kötünün ettiğin etme
Kişi ettiğinden kendi utana MENGÛŞÎ (19.YY)
Çağrılmadık yere ayağın atma
Davetli varanın yeri dar olmaz BEDRÎ (1845-1897)
Çokça oturmalı azca gezmeli
B.k getirir çokça gezen demişler REFİKÎ (19.YY)
Danışmayan düzde yolun şaşırır
Danışan dağları aşar demişler FİGANÎ (1815-1893)
Deve ahu gibi boynuz ararken
İki kulaktan da çıkar demişler LEVNÎ (18. YY)
Deve gibi kinciliği terk eyle
Kindar olmaz olan dindar demişler HAVAYÎ (?- 1876)
Diken eken gül devşirmez bir zaman
Kişi ektiğini biçer demişler YESARÎ (1835-1911)
Doğrudan ayrılma hak doğrunundur
Kalp akçayla kem söz sahibinindir MENGÛŞÎ (19.YY)
Dostuna da fursat düşürme heman
Dost dostun ağmanın arar demişler MEVCÎ (Kimliği hakkında bilgi yok)
Eğer arif isen sözü uzatma
Sütsüz inek durmaz meler demişler FİGANÎ (1815-1893)
Eksik olmaz dağ başından duman hem
Yiğidin başından boran demişler MİR'ÂTÎ (19. YY)
Eskidikçe artar dostun kıymeti hiçbir zaman eski dost düşman olmaz demişler MERDÜMÎ (?_1863)
Eşeğe giydirsen nakışlı bir çul
At olmaz huyunca zırlar demişler MEVCÎ (Kimliği hakkında bilgi yok)
Eşkin at yanına bağlansa güre
Huy alır huyundan ol göre göre LEVNÎ (18.YY)
Gözlerim cemal-i canana hayran
Gönül masumdur umar demişler TALİBÎ (?-1813)
Hardan büyük at var attan da deve
Deveden de büyük fil var demişler LEVNÎ (18. YY)
Hasmın karıncaysa sakın hor görme
Bilinir mi kimde ne var demişler MEVCÎ (Kimliği hakkında bilgi yok)
(*) Kaynak: DİLÇİN Dehri, Edebiyatımızda Atasözleri 1, TDK Yayınları, Tıpkı Basım, Ankara 2018
