Gaziantep Büyükşehir Belediyesindeki görevini bırakıp, alzheimer hastası annesine bakabilmek için 7 yıl önce Eskişehir’e yerleşen İnci Bozayla, hayatını annesine adadı. 52 yaşındaki İnci Bozayla, 72 yaşındaki annesi Zeynep Bozayla’ya alzheimer hastalığı nedeniyle bakmak için büyük bir fedakarlık yaptı. O günden sonra, tüm zamanını annesinin bakımına ayıran Bozayla, annesinin yatağa bağlı olmasının ardından da el emeğiyle dikiş dikerek geçimini sağlamaya başladı.
Odunpazarı ilçesi 71 Evler Mahallesi’nde yaşayan İnci Bozayla, annesinin bakımını hiçbir zaman ihmâl etmedi. 2018 yılından itibaren her anını annesinin yanında geçiren Bozayla, yatağa bağlı olan annesinin ihtiyaçlarına özenle karşılık verirken, zaman zaman boş kalan anlarda dikiş yapmaya başladı. Her gün azimle yaptığı tokalar ve el işçilikleriyle gelir elde eden İnci Bozayla, yalnızca annesine değil, kendi hayatına da bir yön vermeyi başardı.
"7 yıldan beri Eskişehir'de anneme bakıyorum"
Alzheimerhastası annesinin bakımını tek başına üstlenen ve başından bir an olsun ayrılmayan İnci Bozayla, bütün vaktini evde geçiriyor. Annesine bakım sürecinde kendisi için bir uğraş arayan Bozayla, ortaya çıkan toka üretimi fikrinden ise şu sözlerle bahsetti: "İşimden istifa ederek buraya geldim ve 7 yıldan beri Eskişehir'de anneme bakıyorum. Hayat şartları böyle gerektiriyordu. Anneme bakarken bir yandan da kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum. Kendimi moral olarak da yüksek tutmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu ve ben de dikiş dikmeyi çok severim. Kendime bir dikiş makinesi alarak o makineyle evde birkaç deneme yaptım. Sonra günde 2 saatliğine bir dikiş kursuna gittim. Hocalardan izin alarak arada bir, bir-iki saatte bir annemin mamasını verip tekrar kursa dönüyordum."
"Emeğimle kazandığım para bambaşka"
Evindeki dikiş makinesinde günde bir buçuk liraya saç tokası üreten Bozayla, komşularının da desteğiyle satışlarını sürdürmeye devam ediyor. Toka yapım sürecinde yaşadığı gelişmelerden ve satışlarını artırabilmekten duyduğu mutluluğu dile getiren Bozayla, "Bana dikmem için haftada 300-500 tane toka getiriyorlar. Komşularım ve birkaç arkadaşım dedi ki, ‘Öyle yapana kadar biz bunları on liraya satabilir miyiz?' Bana bunu söylediler, ben de ‘Çok daha iyi olur' dedim ve çok memnun oldum. Bugün kendi diktiğim tokaları on liraya satıyorum. Diktiğim tokalarla kiramı ödedim ve kendi paramı kazandım, bu çok farklı bir duygu. Evet, daha önce de para kazanıyordum ama burada, böyle el emeğimle kazandığım para bambaşka" ifadelerine yer verdi.
"Yardım almak değil, ben yardım etmek istiyorum"
Hasta annesine bakma sürecinde kendi ayakları üzerinde durma mücadelesini başarıyla sürdüren Bozayla, şu an daha da güzel günlerin hayalini kuruyor. Emeğinin karşılığını alarak hayatta daha büyük başarılara imza atmak istediğini ifade eden Bozayla, "Son zamanlarda kendimi çok farklı ve çok mutlu hissediyorum. Kendim adına çok daha güzel günler olacağını umut ediyorum. Daha da güzel işler yapmayı düşünüyorum. Yardım almak değil, ben yardım etmek istiyorum" dedi.
