“Kesmiyo ne ilaç ne antidepresan Çözemedim valla, çok enteresan Kafayı yiyorum.” Bu sözler sosyal medyada gündem olan bir şarkının sözleri…
“Kesmiyo ne ilaç ne antidepresan
Çözemedim valla, çok enteresan
Kafayı yiyorum.”
Bu sözler sosyal medyada gündem olan bir şarkının sözleri…
Dillere pelesenk olan bu sözler bir an güldürse de ağlanacak halimize güldüğümüzün de farkındayız.
Zira bu sözlerin gerçeği yansıttığı da aşikar.
Gerçekten millet olarak ‘kafayı yiyoruz.’
Peki, hangi konuda?
Ekonomik krizden dolayı dediğinizi duyar gibiyim.
Tam da böyle kıymetli okurlar…
Türkiye’de enflasyon dur durak bilmiyor.
Gündelik sohbetlerin başında ekmek, süt, yumurta, et gibi temel gıda maddelerine gelen zamların yanı sıra, temel ihtiyacımız olan enerji zamları geliyor.
Artan kiralar nedeniyle ev sahipleri ve kiracılarla yaşanan anlaşmazlıklar/tartışmalar konularımız arasında yer alıyor.
Sevgi, güzellik gibi sohbetlerin yerini maalesef ekonomik krizden dolayı hep olumsuz durumlar aldı.
Umut diye bir şey kalmadı, gelecek planları altüst oldu.
İnsanın içinden bir şey yapma eğilimi gelmez oldu.
Bunları bazen ben de söylüyorum belki ama büyük bir kitle gerek gündelik sohbetlerinde, gerek kitlesel araçlarda bu düşünceler furyasında kaybolup gitmiş durumda.
Söz odur ki:
Ekonomik kriz insanların psikolojisini öyle bir noktaya getirdi ki, yukarıda sözünü ettiğim şarkı sözünden de anlaşılacağı üzere bu kriz millete kafayı yedirtti.
Öyle ki yoksulluk, ekonomik buhran insanları antidepresan ilaçlarına yöneltti.
Ülke’de antidepresan ilaçlarının kullanım oranının yüzde 70 üzerinde arttığı belirtiliyor.
Emekçi, işçi sınıfı krizin altında ezilmekle kalmıyor, beri yandan ruh sağlığını da yitiriyor.
Hülasa;
Ekonomik kriz psikolojimizi bozarak ‘kafayı yedirtiyor!’
Ülkede gelir adaletsizliği ortadan kalkmadıkça bu kafadan çıkmak da mümkün gözükmüyor.
