1955 yılında babasından devraldığı dükkânda saat tamiri işine devam eden Oskaylar, geçmişte saatlerin bir ihtiyaç olduğunu, günümüzde ise daha çok aksesuar ya da hediye amaçlı kullanıldığını söyledi. Akıllı saatlerin yaygınlaşmasının, klasik saatçiliği ciddi anlamda etkilediğini belirten usta saatçi, artık birçok saatin tamir edilmek yerine doğrudan çöpe atıldığını ifade etti.
“Eskiden saat bozulduğunda tamire getirilirdi. Şimdi bozulunca yenisi alınıyor. Saatçilik artık neredeyse nostalji oldu,” diyen Oskaylar, mesleğe olan ilginin de her geçen gün azaldığını vurguladı.
“Usta sayısı parmakla sayılacak kadar azaldı”
Ayhan Oskaylar, Eskişehir’de bir dönem 30’dan fazla saat ustasının bulunduğunu, bugün ise bu sayının 15’in altına düştüğünü belirtti. Çırak yetiştirmenin zorlaştığını, gençlerin zanaatkârlıktan uzaklaştığını ifade eden Oskaylar, "5 yıl uğraşıp yetiştiriyorsun, sonra ya mesleği bırakıyorlar ya da kendi yollarına gidiyorlar. Yeni nesil masa başı iş istiyor, bu iş onlara ağır geliyor" diye konuştu.
“Türkiye’de saat üretimi yok denecek kadar az”
Saat tamirciliğinin dışında, yerli üretimin de neredeyse sıfırlandığını aktaran Oskaylar, piyasayı Çin, Japonya ve İsviçre markalarının domine ettiğini söyledi. Artan maliyetlerin yerli saat üretimini imkânsız hale getirdiğini dile getiren usta saatçi, “Türkiye’de artık sadece tamir yapılıyor. Üretim ise yok gibi” ifadelerini kullandı.
Yılların verdiği tecrübeyle hâlâ dükkânının ışıklarını açık tutan Ayhan Oskaylar, tüm zorluklara rağmen mesleğini sürdürmeye kararlı. Ancak o da biliyor ki, zamanla yarışan saatçiliğin kaderi artık zamana karşı kaybedilen bir mücadeleye dönüşmüş durumda.
