Mesleğim gereği kamu ve özel olmak üzere basın buluşması/tanışması adı altında yüzlerce toplantıya katıldım.
Son dönemde düzenlenen buluşmalarda karşılaşılan tablo kabul edilebilir değil...
Bu tablo ayrımcılığın tablosu!
Halkın habere ulaşmasında birincil görevi üstlenen, basının can damarı olan ve sahada ter döken muhabirlere saygısızca bir tutum sergileniyor.
Tamam... Yazı işleri Müdürleri ve köşe yazarlarının gazetedeki pozisyonuyla muhabirlerin pozisyonu arasında değişkenlik var.
Fakat, bu değişkenlik yapmış olduğu işle ilgili değil sadece pozisyon olarak...
O bakımdan bu değişkenliğin söz konusu kurum ve kuruluşlar tarafından farklı olarak algılanmaması gerekiyor.
Görüyoruz ki bu çizgiyi ayarlayamıyorlar.
Bir kurum veya kuruluş hakkında içerik üretmek ve düşüncelerini paylaşmak hem muhabirin, hem de gazeteci-köşe yazarlarının işidir.
Öyle mi? -Öyle
Ama nedense düzenlenen buluşmalarda muhatap alınan kesimi görünce ahvalin hiç de iyi olmadığını görüyoruz.
Hiç bir çekincem yok ama yine de kurumun ismini burada dillendirmek istemiyorum.
3-5 gün önce bir kamu kurumu tarafından şahsım da arandı ve basın tanışmasına davet edildik.
Şu sıralar sağlık sorunlarım ile ilgilendiğim için ben gitmedim.
Nerede haber var saha ekibi oradadır ve dolayısıyla ekip arkadaşlarım da bu buluşmada bulundu.
Saha ekibi iş bitiren ekiptir ve işini kısa sürede halleder çıkar gider.
Çünkü sahada kovalaması gereken daha pek çok haber vardır.
Neyse... Toplantıda Yazı işleri müdürlerine, köşe yazarlarına ve bir kaç ajans çalışanına isminin bulunduğu yerler ayrılmış.
Muhabirlere yer yok! Üstelik oturdukları yerden de kaldırılarak farklı bir yere oturmaları söylenmiş.
Yaşanan durum üzerine arkadaşlarımız tepkilerini koymuş ve de toplantıyı terk etmiş.
Bravo size... En güzelini yapmışsınız.
Her ne kadar durumu toparlamaya çalışsalar da iş işten geçmiş artık.
Yaşananlar özetle bu!
Yahu bu nasıl bir tutumdur ve bu toplantıya ne diye davette bulunursunuz o vakit...
İnanın söylenmesi lazım gelen o kadar çok şey var ki en iyisi sonlandırayım.
Hiç yakışmadı hiç!
Tek bir söz ile noktalamak istiyorum.
Benim bu tür durumlarda aklıma gelen cümle genelde şu olur.
İnsanları ayıran da birleştiren de hep menfaat davasıdır!
Sağlıcakla Kalın...
