Eskişehir’in Odunpazarı ilçesine bağlı Doğankaya Mahallesi, yıllarca şehirde çalışan ve emeklilik hayalini doğayla iç içe kuran bir isme ev sahipliği yapıyor. Cengiz Doğanay. 60 yaşındaki emekli elektrik mühendisi, eşi vefat ettikten sonra iki çocuğuyla birlikte büyüttüğü yaşamını daha sade ve huzurlu bir hale getirmek için köye yerleşti.
Yıllar önce, emeklilik günlerini düşünerek bu köyden bir yer satın alan Doğanay, bugünlerde vaktini hayvanları ve bahçesiyle ilgilenerek geçiriyor. Küçük çiftliğinde kurduğu düzenle her gününü planlı ve üretken bir şekilde geçiren Doğanay, annesi ve babasıyla komşu olarak yaşamını sürdürüyor. Bu yakınlık, ona hem iç huzuru hem de güçlü bir aile bağı sunuyor.
“Hayat benim için bir satranç tahtası gibi”
Hayata bakış açısıyla da dikkat çeken Cengiz Doğanay, geçmişini ve bugününü şu sözlerle özetliyor: “Bir gün emekli olacağımı, huzuru arayacağımı biliyordum. O zamanlar durumumuz iyiydi, burayı satın aldım. Emekli olunca da buraya yerleştim. Bir süre Türkiye’yi gezdim; gezmeyi çok severim. Şimdi hayvanlarım var, ineklerim var. Onlarla ilgilenmeyi seviyorum. Onları kapsayan belli bir rutinim var. Önemli olan bu, çünkü rutin olmayınca hayat zorlaşıyor. Hayat benim için bir satranç tahtası gibi. Her hamlenin bir anlamı olmalı.”
"Ayda sadece 1 defa şehre inerim"
Eşinin öldüğünü söyleyen Doğanay, "Yeniden evlenmeye niyetim yok. O kadar huzurluyum ki şu halimi kıskanıyorum. Burası kalabalık bir köy değil. İnternetim, televizyonum, hayvanlarım, bahçem, sakin bir ortamım, ihtiyacım olan her şey var. Anne ve babayla komşuyuz. Yan taraf bana ait, öbür taraf anneme ait. Ayda sadece 1 defa şehre inerim, o da maaşı çekmek için. Şehre hem ihtiyaç duymuyorum hem de sevmiyorum" ifadelerini kullandı.
