Özcan Türkmen yazıyor...

O kadar çok ve o kadar güzel hasletlerimiz var ki saymakla bitiremeyiz. Aklıma gelenleri hemen sıralayıvereyim şöyle. Eminim siz daha da çoğunu sayarsınız.
Bakın bu hasletlerle neler yapıyoruz:
Bilsek de istişare ediyoruz, boş şeylerde ısrar etmiyoruz, büyüğümüzü sayıp küçüğümüzü seviyoruz, çevreyi kirletmiyoruz, emanete ihanet etmiyoruz, garip gurabayı koruyup kolluyoruz, güvensek de kontrol ediyoruz, hatamızı kabul ediyoruz, insanları bekletmiyoruz, iyiliğe niyet ediyoruz, kanaati elden bırakamıyoruz, kötülüğe meyletmiyoruz, malımızı boşa sarf etmiyoruz, misafire ikram ediyoruz, muhtaca yardım ediyoruz, nefsimizin esiri olmuyoruz, sevdiğimizi her ortamda ifade edebiliyoruz, sıkıntıya sabrediyoruz, sözümüzde sebat ediyoruz, şerefimizi kaybetmiyoruz, varken tasarruf ediyoruz …
'Bunların temelinde empati var; empatik oldukça bunlar daha da güçlenir', deyişinizi duyar gibiyim.
Evet empatik olmak, değişik kaynaklarda değişik şekillerine rastlamak mümkün olsa da ihtiyacımız olduğu halde başkasını kendi nefsimize tercih edebilmek, demek.
Empatik olmak, bir başkasının duygularını, içinde bulunduğu durumu, davranışlarındaki motivasyonu anlamak, demek.
Empatik olmak,kendimizi karşımızdakinin yerine koyarak olaylara onun gözleri ile ve onun dünyasından bakmaya çalışmak; onun duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlamak, demek.
Empatik olmak, bir durumu değerlendirerek başkalarının hislerini anlamayı gerektiren uygun davranışlarda bulunabilmek, demek.
Cömertliğin bir üst derecesi demek de mümkün empatik olmak için.
Empatinin tam olarak gerçekleşmesi için bir insanın kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması; karşıdakinin duygu ve düşüncelerini doğru olarak anlaması ve hissetmesi; o kişiyi anladığını ona ifade etmesi gerekiyor.
Bu üç esastan birinin gerçekleşmemesi,empatik olmayı engeller.
Empatik davranmayı alışkanlık haline getiren kişi; kimseye kötülük yapamaz, yapamaz.
Empatik davrananın gönlünde kötüye değil iyiye, zararlıya değil faydalıya, olumsuza değil olumluya yer vardır.
İnsanlar empatik davrananın elinden ve dilinden güvendedir.
Empatik davranan, ötekileştirici değil birleştiricidir. Şefkat, merhamet, samimiyet vb güzel duygular onda daha güzeldir.
Empatik davranan, gönüllerde hep hoş seda bırakır.
Empatik olmakla işbirliğini, üretkenliği, refahı ve mutluluğu çabuk arttırabiliriz.Empatik olmak, bu yönüyle, toplumumuzun dokusunu koruyan oldukça önemli ve gerekli bir beceridir.
Kişiler arası ilişkilerin olumlu olması ve beşeri münasebetlerdeki başarı için temelşartlardan biri de,elbette, empatidir.
Anlayış, ilgi, sevgi, saygı, incelik, izzet ikramı ne kadar yapabiliyorsak o kadarda başkasından beklemek hakkımızdır.
İstenmez, arzu edilmez ama anlaşmazlıklarda, öfke anında, kötü söz söylemede, hakaret etmede, alay etmede, tahrik etmede, borçlarımı ödemede de empatik olmak zorundayız.
Kırıcı, incitici, acı verici, yorgunluk verici davranışlarda empatik olabilmek olgunluk işaretidir.
Empatik olmayanı, olamayanı; kendinin inanmadığı ve tutmadığı öğütleri başkalarına kolayca vermeyi'Ele verir talkını/telkini kendi yutar salkımı' atasözümüz (bazı kaynaklarda bu ifadeye deyim de denmektedir) ne de güzel açıklar değil mi!
'İğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır.'atasözümüz de empatik olmayı ne güzel açıklar değil mi!
Yalnızlığımızın temelinde empatik olmayışımızın çok yeri var değil mi!
Birbirimizi gerçekten anlamakta, tanımakta ve bütünüyle sevmekte epeyce zorlanıyoruz artık. Bu zoru aşabilmek için hepimizin ayrı ayrı empatinin esaslarını bilip uygulamamız gerekiyor artık.
Hepimiz empatik davranan, empatik düşünen, empatik yaşayan kişiler olmak durumundayız.
Bu da inanın hiç zor değil bence.
Hadi, var mısınız denemeye?
Sahi, empatiyi en son ne zaman kurdunuz?