Makam, mevki hepsi gelip geçici…
İyi insan olmak.
Örnek insan olmak.
Yol göstermek.
Hak yememek.
Adaletli olmak.
Kamu kaynaklarını yerinde kullanmak.
Kadınlara, çocuklara gençlere sahip çıkmak..
Manisa’nın zeybeği buydu.
FERDİ’ Zeyrek’ di.
Yiğit demekti.
Özgür özel’ in yakın arkadaşı, yol arkadaşı, çocukluk arkadaşıydı..
Manisa şehzadesini kaybetti.
Sanki her evden bir cenaze çıkmış gibiydi.
Manisa…
Aydına giderken uğrak yerimiz olan Manisa. Gözyaşlarına boğulmuş. En güzel çağında.
Ölüm adres sormuyor ki.
Manisa bu kadar sevilen birisini hiç görmemişti.
Hiç tanık olmamıştı.
Türkiye’nin böylesine bölünmüş ortamında AKP' lisi MHP' lisi
CHP' lisi birleşti. İyi bir insan için gözyaşlarını tutamadılar. Manisa ağladı, ağladı…
Çünkü iyilik yapmak iyidir. İz bırakır gerçekten.
Meydan da toplanan Manisa’ lılara soruldu? Nasıl bilirdiniz? İyi bilirdik bu ses yankılandı…
Defalarca iyi bilirdik nidaları yükseldi semaya. Bir kez daha hatırladık ki bu kadar unutulmuş, ama insana bu kadar yakışan ve iyi gelen başka da bir şey yok..
İyilik öyle bir şeydir ki diğerleri anlamsız kalır.
Çünkü bazı durumlar bize insanlığımızı hatırlatıyor. Aslında hepsinden önemlisi insan olabilmek…
Allah bunu anlatıyor, hatırlatıyor bizlere.
Öyle birisi olduğu için de, böyle büyük bir sevgi seli ile uğurlandı ebedi yolculuğa.
Zeyrek' e Allah'tan rahmet niyaz ediyor, ailesine sabırlar diliyorum.
Mekanı cennet olsun..
